'Mother India'

Het vorige berichtje stond nog in mijn blog maar op draft...Bij deze dus gepubliceerd maar welliswaar intussen bijna 'verjaard.'
Na twee weken 'radiostilte' maar heel wat kilometers en ervaringen verder weer wat nieuws en dit keer ... uit India. Het land waar je van kan houden maar absoluut ook af en toe zot van kan worden en kan gaan 'haten'. Heb intussen zoveel indrukken opgedaan en mensen ontmoet dat het te veel wordt om allemaal neer te schrijven... Maar het is inderdaad een aparte ervaring. Ze zeggen dat er van india een soort energie uitgaat, een land dat echt onder je huid kruipt... Stond altijd sceptisch tegenover zulke uitspraken maar moet nu, welliswaar nog maar na korte tijd, toegeven dat er hier echt wel iets in de lucht hangt... t Uitleggen kan ik niet maar je kan zeggen... there's something about India... Het lijkt ergens wel alsof de indiers ergens leven in droomwereld.. alleszins eentje die niet helemaal van deze aarde is. De godsdiensten, de gewoontes, de manier van omgaan... alles eraan lijkt wel iets magisch te hebben... Nu lijkt het alsof ik helemaal ingepalmd ben door dit reusachtige land maar zover is het nog niet ;-) Naast the magic feeling zijn er ook heel veel dingen waar je gek van wordt in india en ik denk dat ik nog geen 10de ervan meegemaakt heb. En ik heb tot nu toe enkel in het zuiden rondgetoerd (vooral in de 'provincie' Karnataka en ga morgenavond naar 'provincie' Andhra Pradesh).
Eerste ervaring in Bangalore was er direct middenin... want grote stad, chaos alom dus... Het is inderdaad waar dat Indiers rijden gelijk gekken. Veel regels bestaan er niet of worden alleszins niet nageleefd... De regel is: toeteren... Maar op een of andere bizarre manier lijkt dat wel te werken. Moet zeggen dat ikme in de taxi van de luchthaven naar Gandinagar, de buurt in Bangalore met de meeste budgethotels - en ook de drukste en meest indische buurt van de stad - waande ik me ergens in een of andere film. De combinatie van bijna 36 uren op de been, een keihete taxi, een chauffeur die me niet verstaat (soit, ik hem ook niet), loeiharde Indische muziek - want daar houden ze absoluut van...hoe luider hoe beter - de indiers stonden niet vooraan in de rij denk ik toen het gehoor werd uitgedeeld want volgens mij zijn ze allemaal een beetje aan de dove kant ;-) - en een chaos van jewelste buiten leken echt irreeel op dat moment. Maar dan toch veilig aangekomen en na enige zoektocht het guesthouse gevonden dat ik zocht (Indiers blijken ook niet echt overeen te komen wat betreft waar iets ligt... je kan het aan 5 mensen vragen en alle vijf zullen ze in vijf verschillende richtingen sturen... of ze weten waar het is of niet... ze zullen je altijd de weg wijzen!). Nachtje en dagje Bangalore en dan, tough as I am, direct de nachtbus op naar Gokarna. Was in eerste instantie niet de bedoeling om al dadelijk terug te vertrekken maar iemand tegengekomen die naar Gokarna ging, die plek stond ook ergens op mijn lijstje, ben geen grote fan van grote steden dus de beslissing was snel gemaakt... ook fijn om de eerste travelstapjes in india niet alleen te moeten doen!
Een stevige busrit - de indiers moeten niet onderdoen voor andere landen wat betreft niet altijd eerlijk zijn over wat ze beloven: sleeperbus met airco bleek een rammelbus met zetels en geen airco (dat laatste kan me niet schelen maar mijn achterwerk had niet zo veel zin in de rest but no choice of course... - en een platte band later aangekomen in Gokarna. Een Italiaan op de bus tijdens de vervanging van de band leren kennen die al vaker in Gokarna was geweest dus wel fijn om wat meer info te krijgen van een 'conoisseur' niewaar... Hoewel Gokarna niet zo moeilijk is om te ontdekken aangezien het maar een klein plaatsje is aan de kust, iets ten zuiden van Goa. Het is voor de Hindus een erg heilige plek en er is dan ook een hele passage van Hindu pelgrims die er de verschillende tempels komen bezoeken en zich dan wagen aan een (volledig gekleed) bad in de zee. Buitenlanders mogen spijtig genoeg niet binnen in de tempels dus heb van het spirituele aspect niet veel kunnen meepikken. Verder is Gokarna ook een plek waar je vele verstokte hippies kan vinden die hun dagen slijten met stickies te roken op het strand in heus ware hippie-outfit.. maar dit geeft het dorpje en zijn verschillende stranden dan ook wel een super-relaxte 'ambiance'. Fijn om op die manier in India te starten. En buiten mijn verwachtingen om waren de stranden zelfs erg te pruimen en nog niet eens zo smerig.. Gokarna beach zelf viel mee en wordt vooral door de indiers bezocht.. Kudle beach en vooral Om Beach (kan het toepasselijker) zijn best mooie stranden met slechts een handvol strandbarretjes en wat hutten (dus geen Goa hier...- alle denk ik toch want ben er natuurlijk nog niet geweest...). Kortom heb er een aantal dagen tijd genomen om op mijn gemak aan india, indiers, koeien, geuren, eten etc te wennen. De eerste dagen was het niet helemaal gemakkelijk omdat ik oververmoeid was en een stevige aanval van heimwee had gekregen dus even tanden moeten bijten maar daarna is de spirit weer eens zo hoog!
Vorige zaterdag waren de batterijen dan ook helemaal opgeladen en heb ik mijn tocht verder gezet naar Hampi waar ik op dit moment vertoef (al sinds een week - blijk hier niet weg te geraken... heeft te maken met de omgeving die echt magnifiek is maar ook een beetje met mijn eerste aanvaring met buikloop in de twee maanden die ik intussen onderweg ben). Maar daarover meer in een volgend berichtje..heb om 15.00u afgesproken om naar een meer hier in de buurt te gaan en moet de rivier nog over... Tot later!
Trouwens op foto's wordt het nog even wachten... De verbindingen zijn hier super super super traag op de meeste plaatsen, de verbinding valt dan ook nog eens om de haverklap uit - kl*te als je net wil versturen of zo en stroomonderbrekingen zijn hier talrijker dan inderdaad stroom hebben... verklaart ook meteen een beetje de stilte van de laatste 2 weken... But I'll try to do my best to keep up with myself...
Doeiiiiii xxxx