Jaisalmer..

met de kameel de woestijn in of... het bed houden??
Na een... jaja busrit from hell aangekomen midden in de woestijn in zo'n 40 graden celcius. De belofte van een rechtstreekse bus van zo'n 12 uren is uiteindelijk uitgedraaid in een uitputtende reis van 2 bussen en a whole lot of wachttijd en een uiteindelijke aankomst na 17 uren... Resultaat: iedereen ziek bij aankomst in Jaisalmer.. iedereen behalve ikzelve, op dat moment toch. Jaisalmer ligt midden in de woestijn en is een stad die gebouwd is rond een fort in zandsteen die erboven uittorent. Heel warm en heel droog en even wennen. Na een dag echt slapen en nietsdoen was de bug uit iedereen lichaam verdwenen maar hadden ze zich allemaal in dat van mij verzameld.. niet overgeven, geen diaree maar overal waar je pijn kan hebben pijn, een stevige hoofdpijn en vooral redelijk wat koorts.. Uiteindelijk dan toch naar de dokter gegaan want nadat ik toch even de papieren bekeken had van de tropische ziektenafdeling van het ziekenhuis bleek dat dat net de symptomen voor malaria waren... Even een klein stressmomentje dus dat gelukkig na een dikke twee uren alweer met goed nieuws verteerd was. Malariatest gedaan maar negatief dus toch een serieuze buikbug die met antibiotica moest bestreden worden. We hadden normaal gezien een tocht van 2 dagen met de kameel de woestijn in geregeld maar ik heb de rest laten gaan en ben wijselijk in de goede handen van onze guesthouse-eigenaars gebleven. Een paar lieve gasten die het goede zorgen idee soms iets te letterlijk namen maar het me uiteindelijk goed naar mijn zin hebben gemaakt. Heb wel eerst even duidelijk moeten maken dat ik echt geen massage nodig had (aan elk van hen zo'n paar keer ;-)) en dat het in Belgie niet de normaalste zaak van de wereld is om aan polygamie te doen... Maar ze begrepen het snel en hebben het gehouden met me bijtijds van de nodige thee te voorzien. Van de geneugten van Jaisalmer heb ik dus niet echt kunnen genieten en heb mijn tijd vooral doorgebracht op de rooftop van het guesthouse een boek lezend dat ik van Eoin had meegekregen (te gek boek trouwens: Mr Nice van Howard Marks). Heb het nog net aangekund een kleine wandeling door een stukje van het stadje te maken maar daar is het voor mij spijtig genoeg bij gebleven... next time dan maar he...
Na terugkomst van de anderen uit de woestijn dan afscheid genomen van Eoin die zijn reis van daaruit verderzette naar China en met de drie Walen de bus opgegaan richting Pushkar, onze laatste halte samen en de laatste in Rajasthan.